ऊखाणे - मॉडर्न - महाभारत, रामायणातले

ऊखाणे सीतेचे,ऊखाणे द्रौपदीचे, रामायणातले, महाभारतातले,
ऊखाणे उर्मिलेचे, ऊखाणॆ सर्वांचे, फ़क्तं आताच्या परिस्थितीतले.

हा उखाणा द्रौपदी प्रत्येकासाठी नाव बदलून दर ७३ दिवसानी घेत असणार.

धर्म, भीम, नकुल, सहदेव छळतात मला पदोपदी,
अर्जुनाचे नाव घेते, त्याचीच फ़क्तं मी द्रौपदी

हा ऊखाणा कैकयीचा.

चाकात बोट घालून लढविला मी रायांचा रथ,
रामायण तिथेच झाले सुरू, म्हणतात कैकयीचे दशरथ.


हा अर्थातच सीतेचा

वन्सं नको, वन्सं नको, जनकापाशी धरला हट्टं,
तीन तीन सासवा बघून, खवळले सीतेचे पित्तं!

एका धोब्याने केली कसली ती चुगली,
धाडले की हो रामाने मला त्या जंगली

कधी नव्हे ती एकच फ़क्तं मागितली हरणाची काचोळी,
रावणाकडल्या बंदीवासाने श्रीरामांनी भरली माझी झोळी

कितीही सेवा करून वाढविला मी श्रीरामांचा मान,
बळकावून नेतो श्रेय तो प्रभुंचा हनुमान!

रामराज्य रामराज्य म्हणतात तेव्हा होतो माझा जळफ़ळाट
जंगलात राहून झेलला मी एका धोब्याचा तळतळाट.

हा वालीच्या (आणि सुग्रीवाच्याही) बायकोचा

दोन भावांच्या भांडणात घालमेल की हो झाली,
वाली गेल्यावर सुग्रीवच झाले माझे वाली.


हा शबरीचा टोमणा (ऊखाणा नव्हे.)

नेहमीच बोरे आंबट, ऎकून घेईन मी बरी,
रामासाठी उष्टावून गोड तेवढी ठेवते शबरी.


हा मंदोदरीचा रावणासाठी

शूर्पणखेच्या कापलेल्या नाकाचा रावण घ्यायला गेले बदला,
सीतेला अशोक्वनात ठेवून म्हणतात मंदोदरीला बदला.


हा असाच, जर जटायूची बायको असती तर!

पुष्पक विमानात बसवून नेले सीतेला वेगे वायू,
नाहक प्राण गमावून बसला मधल्यामधे जटायू.

हा सीतेचाच.
मान न मान मै तेरा मेहमान,
सीतेला हटवून घुसला रामाच्या ह्रुदयात हनुमान.

आपण कोण म्हणून लव-कुश असतील अज्ञ,
घोडा अडवून थांबविला रामाचा अश्वमेध यज्ञ.


ही उर्मिला बरं का.
कोण म्हणतो राजवाड्यात घडत नाही वनवास,
लक्ष्मण गेले रामाबरोबर, उर्मिलेला वाटतं भकास.