भूत!
भूत म्हंटल्याबरोबर आप्ल्यासमोर एक भिववून टाकणारी आक्रुती ऊभी राहते. भूत हे नेहमीच मानगुटीवरच बसतं. ते रत्रीच निर्जन स्थळी एकट्या दुकट्याला पकडून जखडतं हेही लहान्पणापसून आपल्या मनात ठसलेलं आहे.
खरं तर मेलेल्या माणसांच्या भूतांपेक्षा जिवंत माणसंच खर्या भूतांसारखि असतात. प्रत्येकजण भूत बनून कोणत्या ना कोणत्या आयडियाच्या मानगुटीवर बसलेली असतात.
शास्त्रज्ञ शोधाच्या मानगुटीवर पक्की बसलेली असतात. तीही वर्षानुवर्षे. आयडिया मेली तरी ते तीची मानगूट सोडत नाहीत. घरादाराचे वाटोळे झाले तरी त्यांना त्याची पर्वा नसते.
प्रोफ़ेसर आणि शिक्षक मंडळी विद्यार्थ्यांच्या मानगुटीवरच बसलेली असतात. एक्दा त्यांच्या डोक्यात सबजेक्ट्चे भूत शिरले आणि शिस्तीचा बडगा मिळाल की ते ऊंच ऊंच झोके घेत सर्वांना घाबरवून टाकतात.
लहान मुलांच्या आयांना हे मूल कधी मोठे होणार ह्या वेडाच्या मानगुटीवर, तरुण मुले मुली, कधी आपले लग्नं होईल ह्या (भूताच्या) आशेवर स्वार असतात. किशोरवयीन मुले फ़ॅंटसीच्या आधीन, लेखक मन्डळी वाचकांवर, कवी श्रोत्यांवर, प्रकाशक लेखकांवर, ऊमेदवार व्होटर्सवर, भूतांसारखीच ठाण मांडून बसलेली असतात.
स्कॉलर मुले पहिल्या नंबर्वर, आईबाप पर्सेंट्वर, नवीन जॉईन झलेला प्रमोशन्वर, भक्त पुजार्यांवर, पुजारी देवांवर, व्यापारी मालावर, ही लीस्ट वाढतंच जातेय.
ह्या सर्वांवर कडी करतो तो कंजूष माणूस! तो जेव्हा पैशांच मानगुटीवर बसतो तेव्हा त्या भूतामुळे आपले नकोसे होतात, नकोसे नाहीसे होतात, नाहीसे झलेले तळतळाटाच्या मानेवर बसून फ़िरतात.
देणेकर्याचे भूत जेव्हा घेणेकर्याच्या मानेवर बसतं तेव्हाची त्याची अवस्था त्यालाच माहीत.
आताच्या यूथ मध्ये जो तो आयकॉन व्हायच्या मागे आहे. कोणाला शाहरुखखान व्हायचेय, कोणाला ऐश्वर्या, तर कोणाला सचिनभुताने पछाडलेले असते. त्यात भर घातली इंडियन आयडॉल, पैचान कौन, ह्या नव्या भूतांनी. आता उत्तरोत्तर ही भुते वढतच जाणार, पिंपळ, वड, मान, दिवस, रात्र, काम धाम, हे सर्व चढत्या क्रमाने तुमची आमची मान पकडणार!
जगातले तमाम ड्रॅक्युला, बीस साल बाद, लेकिन, नारायण धारप, अशोक समर्थ, रामसे ब्रदर्स, सर्वांनी आत रिटायर व्हावे. आता तुमचा आमचा भुताचा समन्ध. आपण सारे भूतभाउ. आपण सारे वीरुन जाउ.
पण आयडियाज अजून लोंबकळत्च राहतील कुणाच्यातरी मान्गुटीवर बसायला!
हेमंत पाटील - सुरत